W świecie, w którym cyfrowy puls pobudza każdy aspekt istnienia, kilka minut przerwy może odbić się na całym świecie. W środku tej niepewnej harmonii Hardik Mahant cicho pojawił się jako jeden z rzadkich myślicieli zaangażowanych w uczynienie porażki praktycznie nieistotną. Ci, którzy z nim pracowali, zwykle mówią o nim jako o „ktoś, kto śni w systemach i myśli w ludziach”. Dla Mahanta wizja zaczęła się od skromnego, ale głębokiego zrozumienia w jego wczesnych dniach: „Dlaczego czekać na coś, aby się zepsuło, zanim to naprawi?” To ziarno niezadowolenia zapaliło podróż, która przekształciła funkcjonowanie inteligentnej infrastruktury dzisiaj.W środowisku, w którym globalne centra danych i ekosystemy internetowe domagają się nieokiełznanej dokładności, postanowił napisać książkę.Zamiast opierać się na ludzkich patchworkach i reaktywnym monitorowaniu, wyobrażał sobie, że pewnego dnia systemy będą w stanie zdiagnozować własne bóle i samoleczyć się, zanim ludzie nawet zobaczą migotanie. Następnie minęły lata bezsennych nocy, próby i iteracji. Rezultat – zestaw ram opartych na uczeniu maszynowym, zdolnych do autonomicznego zarządzania sprzętem, aplikacjami i infrastrukturą – zmniejszył interwencję ręczną o ponad sześćdziesiąt procent. „Nie tylko uczyliśmy systemy efektywnością” – powiedział Mahant. „Nauczyliśmy ich świadomości”. Jego podejście łączyło inżynierię oprogramowania, sztuczną inteligencję i rozproszone systemy w coś bardziej spójnego niż jakakolwiek dyscyplina. Od tego czasu zespoły na wszystkich kontynentach przyjęły jego zintegrowane platformy zarządzania wydarzeniami – narzędzia, które łączą obserwacyjność, inteligencję aktywów i autonomiczne decyzje pod jednym dachem. Te systemy nie tylko przewidują problemy, ale działają. Przekierowują procesy, leczą zepsute ścieżki i reorganizują obciążenia robocze w czasie rzeczywistym – wszystko bez oczekiwania na ludzkie zatwierdzenie. Koledzy często opisują metodę Mahanta jako łączącą „widzenie z precyzją”. Dla nich jego geniusz leży nie tylko w algorytmach, ale w empatii – zdolności do intuicji, jak ludzkie decyzje przekładają się na logikę cyfrową. Jego wcześniejsze osiągnięcia przynoszą ten sam DNA inteligencji spotkania prostoty. Kilka lat temu, kiedy zakupy online nadal walczyły z tarciem i zmęczeniem użytkowników, Mahant zaprojektował systemy płatności i rozliczeń, które spokojnie zrewolucjonizowały handel cyfrowy. Obecnie powszechny model „wypłacania gości” – szybki, bezbłędny i wolny od stresu – był jednym z jego wczesnych innowacji. Ci, którzy pamiętają o wczesnym uruchomieniu, twierdzą, że płynniejsze transakcje doprowadziły do 60% wzrostu konwersji prawie w ciągu nocy. „Mógł widzieć tarcie tam, gdzie inni widzieli przepływ” – powiedział jeden z menedżerów produktów z tamtych dni z uśmiechem. Mahant ceni dane, ale nieustannie zachęca swoje zespoły do słuchania systemu, prawie jakby był to żywy organizm. Długoletni współpracownik przypomniał sobie: „Traktuje infrastrukturę jak wspólnotę – uczy się, rośnie, czasami nie, ale zawsze odzyskuje siłę”. Pod kapturem jego ramy wykorzystują jedne z najbardziej zaawansowanych technologii naszych czasów: Python, Go, Java, Spark i Kubernetes, połączone, aby każdego dnia orkiestrować miliardy zdarzeń telemetrycznych.Ramy te nie tylko oglądają – uczą się.Każda anomalia rozwiązana, każda transakcja zakończona, wzbogaca ich zrozumienie. „Piękno skali”, zauważył Mahant, „jest to, że uczy pokory. Poza magią techniczną leży jego szerszy wpływ. Jego projekty architektoniczne spokojnie kierowały strategiami modernizacji dla niektórych z największych firm na świecie – od gigantów finansowych po globalne firmy logistyczne.Ale prawdopodobnie tym, co go wyróżnia, jest jego niezłomna równowaga między wydajnością a zrównoważonym rozwojem. Satysfakcja Mahanta wynika z tego, że systemy pozostają żywe, stabilne i niewidoczne – prawdziwy znak doskonałości inżynieryjnej. „Kiedy nic się nie łama”, śmieje się, „to wtedy, gdy wiesz, że działa”. W miarę jak przemysły zbliżają się do w pełni autonomicznej infrastruktury, jego obecna praca ponownie przesuwa granice. Teraz jest zanurzony w opracowywaniu wyjaśnionej sztucznej inteligencji dla operacji - ram, które nie tylko się naprawiają, ale mogą wyjaśnić, dlaczego została podjęta decyzja. Trasa Mahanta przypomina nam, że technologia, w jej sercu, odzwierciedla ludzkość.Im więcej uczy się rozumu, tym bardziej odzwierciedla naszą zdolność do dbania, przewidywania i doskonalenia.

The is an opinion piece based on the author’s POV and does not necessarily reflect the views of HackerNoon.

Ten dźwięk jest produkowany w oryginalnym języku historii!

Inteligencja inżynierska: wizjoner autonomicznej infrastruktury i ewolucji cyfrowej płynów

About Author

UWAGI

ZAWIEŚĆ TAGI

ARTYKUŁ TEN ZOSTAŁ PREZENTOWANY W

Related Stories

Listen to Tech Brief Podcasts on Your Headphones: Stay Connected to HackerNoon Anywhere, Anytime

Meet Sekurno: HackerNoon Company of the Week

From Desk to HackerNoon: Your Ultimate Guide on How to Publish a Story

Google's Gemini AI: A Thought Experiment in Deception

Listen to Tech Brief Podcasts on Your Headphones: Stay Connected to HackerNoon Anywhere, Anytime

Meet Sekurno: HackerNoon Company of the Week

From Desk to HackerNoon: Your Ultimate Guide on How to Publish a Story

Google's Gemini AI: A Thought Experiment in Deception

Light-Mode

Classic

Newspaper

Minty

Dark-Mode

Neon Noir

Minty

HN StartUps