همانطور که ممکن است بدانید، هر چیزی و هر چیزی در حوزه دیجیتال را می توان تکرار کرد - کپی و پیست کرد. برای مدتی، در مورد تلاش‌های غیرسازمانی برای پول نقد دیجیتالی همین اتفاق افتاد: خطر خرج مضاعف (تکثیر سکه‌ها برای خرج کردن آنها دو بار) وجود داشت. اولین ارز رمزنگاری شده، با به کارگیری فرآیندی که به صورت استعاری به نام «ماینینگ» نامیده می شود، مشکل خرج دوگانه را حل کرد. بیت کوین (BTC) اگر در فرهنگ لغت به «معدن‌سازی» نگاه کنیم، چیزی شبیه «حذف مواد معدنی از زمین» پیدا می‌کنیم. بنابراین، در مورد ما، آیا استخراج بیت کوین از اینترنت حذف می شود یا چیزی شبیه به آن؟ خوب، نه واقعا. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، این اصطلاح صرفاً استعاری است. در حقیقت، استخراج کریپتو یک فرآیند رمزنگاری (ریاضی) است که در آن ماشین‌های متعدد (کامپیوتر یا دستگاه‌های تخصصی) محاسبات بسیار پیچیده‌ای را حل می‌کنند که امکان ایجاد بلوک‌های جدید و انتشار توکن‌های جدید را در داخل یک شبکه توزیع‌شده فراهم می‌کند. در واقع، آن ماشین ها با بقیه رقابت می کنند تا ابتدا آن را حل کنند و جایزه را در قالب سکه های جدید دریافت کنند. شما می توانید آن را به عنوان یک رقابت عظیم حل پازل دیجیتالی تصور کنید که در آن هزاران نفر (رایانه) برای حل معماهای فوق العاده پیچیده مسابقه می دهند. این مکانیسم اثبات کار (PoW) نامیده می شود. به PoW به عنوان قوانین مسابقه فکر کنید: فقط کسانی که برای حل پازل تلاش می کنند می توانند جایزه را دریافت کنند. بیت کوین معروف ترین نمونه است، اما سایر ارزهای دیجیتال، و ، همچنین استفاده کنید. این یک راه موثر برای جلوگیری از هزینه های مضاعف و ایجاد پول غیر دولتی است، اما همچنین از انرژی الکتریکی زیادی استفاده می کند زیرا همه آن رایانه ها برای حل معماها بسیار سخت کار می کنند. مثل مونرو Dogecoin از Proof-of-Work ماینرهای کریپتو چه کسانی هستند؟ در تئوری، هر کسی، در هر مکانی، می‌تواند یک ماینر رمزنگاری باشد و بدون هیچ نیاز رسمی به هر شبکه PoW بپیوندد. حتی تشویق می شود زیرا این نکته یک شبکه غیرمتمرکز است: هر چه تعداد افراد بیشتر باشد، بهتر است. با این حال، تمرین می‌تواند پیچیده‌تر باشد، به خصوص اگر در مورد شبکه‌های بزرگی مانند بیت‌کوین صحبت می‌کنیم، که در آنها با هر ماینری که طی سال‌ها به آن ملحق شده است، دشواری استخراج به سطوح بسیار باورنکردنی افزایش یافته است. در روزهای اولیه، هر کسی می توانست بیت کوین را تنها با یک CPU معمولی استخراج کند. این خیلی تغییر کرده است. دشواری استخراج در شبکه بیت کوین به حدی افزایش یافته است که اکنون فقط با ماشین های تخصصی می توان استخراج کرد. ماشین های استخراج ASIC کامپیوترهای تخصصی هستند که به طور خاص برای استخراج ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین ساخته شده اند. برخلاف رایانه‌های معمولی، آنها برای حل معماهای PoW بیت‌کوین بسیار سریع‌تر طراحی شده‌اند، اما فقط می‌توانند ارزهای دیجیتال خاصی را استخراج کنند. این ماشین ها از چند صد دلار برای مدل‌های قدیمی‌تر تا بیش از 16000 دلار برای جدیدترین و قوی‌ترین مدل‌ها. می تواند گران باشد مزارع معدن نیز وجود دارد. اینها امکانات بزرگی هستند که با صدها یا حتی هزاران دستگاه ASIC پر شده اند که همه با هم برای استخراج بیت کوین کار می کنند. شرکت های بزرگ مالک بسیاری از این مزارع هستند و استخراج بیت کوین را به یک صنعت حرفه ای و در مقیاس بزرگ تبدیل می کند. برای ماینرهای کوچکتر، پیوستن به استخرهای ماینینگ (گروه‌هایی از ماینرهایی که منابع را به اشتراک می‌گذارند و پاداش‌ها را تقسیم می‌کنند) تنها راه مناسب برای رقابت شده است. امروزه ماینینگ سازمانی یا گروهی راهی برای استفاده از بیت کوین است که استخراج انفرادی را تقریبا غیرممکن می کند. استخراج بیت کوین به مهارت های فنی و بودجه قابل توجهی برای کسب سود واقعی نیاز دارد، بنابراین، ماینرها اغلب شرکت های خصوصی یا استخرهای استخراج خصوصی هستند. این می تواند کمی با سکه های دیگر مانند Monero متفاوت باشد ، اما استخرهای ماینینگ پلتفرم های بسیار رایجی هستند که نه تنها برای شبکه بیت کوین در دسترس هستند. یا دوج کوین تمرکز در استخراج کریپتو تمرکز در استخراج کریپتو زمانی اتفاق می‌افتد که تعداد کمی از نهادها بیشتر قدرت استخراج یک شبکه ارز دیجیتال را کنترل کنند. این ادغام یک نگرانی رو به رشد است زیرا هدف اصلی ارزهای دیجیتال را تضعیف می کند: یک سیستم مالی غیرمتمرکز و مقاوم در برابر سانسور. زمانی که تعداد معدودی از استخرها یا شرکت‌های ماینینگ تسلط دارند، نفوذ قابل توجهی بر شبکه به دست می‌آورند و آنها را قادر می‌سازد تا تراکنش‌ها را اولویت‌بندی کنند، کاربران خاصی را حذف کنند یا حتی سیاست‌های دولتی یا شرکتی را اجرا کنند. در شبکه های دیگر، فراتر از بیت کوین. در موارد شدید، تعداد کمی از نهادها که اکثر هش‌ریت را کنترل می‌کنند، ممکن است تبانی کنند و یک حمله 51 درصدی را برای بازنویسی زنجیره بلوکی یا به احتمال زیاد فقط سانسور کاربران خاص انجام دهند. به عنوان مثال، از دسامبر 2024، بیش از 78 درصد از هش ریت بیت کوین تنها توسط چهار استخر استخراج [CoinDance] کنترل می شود. همچنین در را به روی نظارت و دستکاری باز می کند. اپراتورهای معدن می توانند معاملات خاصی را در صورت تحت فشار قرار دادن مقامات سانسور یا مسدود کنند. این تمرکز قبلاً اتفاق افتاده است با معماری Directed Acyclic Graph (DAG) راه حلی برای این خطرات ارائه می دهد که نیازی به ماینر یا اعتبارسنجی ندارد. این امر کنترل متمرکز را حذف می کند و شبکه ای عاری از سانسور و دستکاری بالقوه ایجاد می کند. با در دسترس قرار دادن مشارکت برای همه بدون سرمایه گذاری سنگین در سخت افزار، Obyte یک محیط غیرمتمرکز واقعی را تضمین می کند که وعده اصلی ارز دیجیتال را برآورده می کند. Obyte تصویر برداری ویژه توسط فری پیک
